Tempels van Angkor (30-12-2018)
Door: Neenu
Blijf op de hoogte en volg Nils
30 December 2018 | Cambodja, Khett Siem Reab
Daar staat hij weer; onze oude vertrouwde Mr. Ree, stipt om 4:30 uur. Het ging ons erg makkelijk af, de vraag is echter, hoelang houden we het vol? In het pikkedonker met de tuk tuk naar het complex rijden heeft ook wel zo zn charme. Dronken toeristen komen uit de kroeg en zwaaien vriendelijk naar ons terwijl de rest van de stad nog slaapt.
Als we aankomen bij de hoofdtempel zijn we natuurlijk niet de enige, maar wel een van de eerste. We moet ons verzamelen voor een hek wat leidt naar een kunstmatige brug die ons zo naar de tempel van Angkor Wat zal brengen. Het is precies 5:00 uur als het hek open gaat. We worden eerst nog heel streng gecontroleerd, want zonder geldig toegangsbewijs met persoonlijk foto erop kom je simpelweg niet binnen.
We mogen door en lopen rustig de brug over. Wij wel, want er zijn genoeg toeristen die ons letterlijk voorbij rennen met hun camera al in de aanslag. We komen aan bij een groot meer en zien het silhouet van de tempel al op afstand. Nils gaat aan het water vooraan op de grond zitten en ik een paar meter achter hem op een platte steen. Het gaat nog wel even duren voordat we de zon te zien krijgen, ondertussen loopt het weer helemaal vol met toeristen en krijg er gelijk een verstikkend gevoel van.
Sommige beginnen zelfs ruzie te maken over het beste plekje. “Mensen doe normaal” wil ik roepen, maar de blik van Nils geeft aan dat ik wijselijk mijn mond moet houden. We merken al snel op dat het toch wel erg bewolkt is en we dat goudkleurige effect wat we graag willen zien bij een zonsopgang niet gaan krijgen. Wel blijft het uitzicht natuurlijk prachtig en is het een erg bijzondere ervaring.
Rond 7:00 uur houden we het voor gezien, er komen steeds meer toeristen en geen zon, we besluiten om snel een kijkje te nemen in de tempel en er omheen en besluiten dan door te gaan met onze eigen tour.
Vandaag hebben weer wat kleine tempels gedaan en 2 grote. Omdat we zo vroeg zijn vertrokken en we met de route bij de verste tempel zijn begonnen, hebben we de tempels nagenoeg voor ons zelf. Wat heerlijk is dat na die drukte van vanochtend.
De eerste grote tempel is een tempel die veel gelijkenissen heeft met de tempel die in de Tomb Raider film voorkomt, maar is veel minder populair.
Preah Khan (foto’s)
Fun fact: Preah Khan betekend; “Royal Sword” en is gebouwd in de 12de eeuw en is een ode aan de vader van koning Jayaverman VII. Zijn vader heeft op de plek van deze tempel een belangrijke veldslag gewonnen. Deze tempel is in dezelfde stijl gebouwd als de immens populaire Tomb Raider tempel, maar omdat deze niet specifiek in de film voorkomt is het een heel stuk minder druk.
Dat het minder druk is merken we gelijk, we kunnen lekker doorlopen en alles rustig bekijken. Weer zijn we onder de indruk van de bouwstijl en verbazen we ons telkens weer dat alles zo mooi bewaard is gebleven. Binnen in de tempel vinden we een gangenstelsel die gigantisch is en we raken dan ook een aantal keer bijna de weg kwijt. Aan de achterkant van de tempel zien we gelijk de gelijkenis met de tempel van de film. De torenhoge boom die verweven is geraakt met de tempel (zie foto).
Omdat het zo rustig is kunnen we ergens onder een boom zitten voor een kleine pauze en hoeven we niet gek te worden van alle andere toeristen. Als we teruglopen zien we onze tuk tuk al klaar staan voor onze volgende stop. Ik kan er wel aan wennen zo’n privé chauffeur.
Onze allerlaatste tempel van dit mooie avontuur is er één met een behoorlijke klim. Het is al 11:30 en het begint dus ook aardig warm te worden. We beseffen ook dat we al 7,5 uur up and running zijn en beginnen onze benen wel te voelen. Zeker tijdens onze klim.
Phnom Bakheng (foto’s)
Fun fact: ook een tempel die in de film voorkomt, al is het maar een minuutje ;) Deze tempel staat voor “Mount Meru” en betekend home of the Hindu Gods. Als je helemaal boven bent heb je een 360 graden uitzicht over het hele park. Je kan ook de torens zien van Angkor Wat, al is deze tempel is iets eerder gebouwd. Door de bouw van Angkor Wat is deze tempel een beetje in het niet geraakt, terwijl ze dezelfde bouwstijl hebben gebruikt.
Bovenop de tempel is er werkelijk geen schaduw te vinden, dus besluiten we het bezoek kort te houden. Het uitzicht is de klim zeker waard en ook hier is het heerlijk rustig, hoogstwaarschijnlijk door de bloedhete zon die hier hoog heel goed te voelen is.
Afdalen is altijd fijn en gaat dus lekker snel. We besluiten het voor gezien te houden en terug te gaan naar ons slaapadres. We bedanken Mr. Ree wel honderd keer en geven hem een flinke fooi, dat heeft hij wel verdient na 2,5 dag lang met van die verwende Nederlanders opgescheept te zitten ;)
Wat was dit een avontuur zeg! Wat een indrukken en beleving. Dit gaan wij niet snel vergeten. De rest van de dag doen we niet veel en maken we ons klaar voor onze volgende doorreis. Morgen vertrekken we weer vroeg met de bus naar Battambang, waar we ook oud en nieuw zullen vieren!
Alvast een hele fijne jaarwisseling en hopelijke vonden jullie mn allereerste blog ever leuk om te lezen. Volgende keer is hij korter ;)
Ik sluit af met een spreuk die ik daar zag staan van Wolfgang von Goethe:
There is simply too much to discover! But don’t be afraid, together we won’t miss any important point!
Als we aankomen bij de hoofdtempel zijn we natuurlijk niet de enige, maar wel een van de eerste. We moet ons verzamelen voor een hek wat leidt naar een kunstmatige brug die ons zo naar de tempel van Angkor Wat zal brengen. Het is precies 5:00 uur als het hek open gaat. We worden eerst nog heel streng gecontroleerd, want zonder geldig toegangsbewijs met persoonlijk foto erop kom je simpelweg niet binnen.
We mogen door en lopen rustig de brug over. Wij wel, want er zijn genoeg toeristen die ons letterlijk voorbij rennen met hun camera al in de aanslag. We komen aan bij een groot meer en zien het silhouet van de tempel al op afstand. Nils gaat aan het water vooraan op de grond zitten en ik een paar meter achter hem op een platte steen. Het gaat nog wel even duren voordat we de zon te zien krijgen, ondertussen loopt het weer helemaal vol met toeristen en krijg er gelijk een verstikkend gevoel van.
Sommige beginnen zelfs ruzie te maken over het beste plekje. “Mensen doe normaal” wil ik roepen, maar de blik van Nils geeft aan dat ik wijselijk mijn mond moet houden. We merken al snel op dat het toch wel erg bewolkt is en we dat goudkleurige effect wat we graag willen zien bij een zonsopgang niet gaan krijgen. Wel blijft het uitzicht natuurlijk prachtig en is het een erg bijzondere ervaring.
Rond 7:00 uur houden we het voor gezien, er komen steeds meer toeristen en geen zon, we besluiten om snel een kijkje te nemen in de tempel en er omheen en besluiten dan door te gaan met onze eigen tour.
Vandaag hebben weer wat kleine tempels gedaan en 2 grote. Omdat we zo vroeg zijn vertrokken en we met de route bij de verste tempel zijn begonnen, hebben we de tempels nagenoeg voor ons zelf. Wat heerlijk is dat na die drukte van vanochtend.
De eerste grote tempel is een tempel die veel gelijkenissen heeft met de tempel die in de Tomb Raider film voorkomt, maar is veel minder populair.
Preah Khan (foto’s)
Fun fact: Preah Khan betekend; “Royal Sword” en is gebouwd in de 12de eeuw en is een ode aan de vader van koning Jayaverman VII. Zijn vader heeft op de plek van deze tempel een belangrijke veldslag gewonnen. Deze tempel is in dezelfde stijl gebouwd als de immens populaire Tomb Raider tempel, maar omdat deze niet specifiek in de film voorkomt is het een heel stuk minder druk.
Dat het minder druk is merken we gelijk, we kunnen lekker doorlopen en alles rustig bekijken. Weer zijn we onder de indruk van de bouwstijl en verbazen we ons telkens weer dat alles zo mooi bewaard is gebleven. Binnen in de tempel vinden we een gangenstelsel die gigantisch is en we raken dan ook een aantal keer bijna de weg kwijt. Aan de achterkant van de tempel zien we gelijk de gelijkenis met de tempel van de film. De torenhoge boom die verweven is geraakt met de tempel (zie foto).
Omdat het zo rustig is kunnen we ergens onder een boom zitten voor een kleine pauze en hoeven we niet gek te worden van alle andere toeristen. Als we teruglopen zien we onze tuk tuk al klaar staan voor onze volgende stop. Ik kan er wel aan wennen zo’n privé chauffeur.
Onze allerlaatste tempel van dit mooie avontuur is er één met een behoorlijke klim. Het is al 11:30 en het begint dus ook aardig warm te worden. We beseffen ook dat we al 7,5 uur up and running zijn en beginnen onze benen wel te voelen. Zeker tijdens onze klim.
Phnom Bakheng (foto’s)
Fun fact: ook een tempel die in de film voorkomt, al is het maar een minuutje ;) Deze tempel staat voor “Mount Meru” en betekend home of the Hindu Gods. Als je helemaal boven bent heb je een 360 graden uitzicht over het hele park. Je kan ook de torens zien van Angkor Wat, al is deze tempel is iets eerder gebouwd. Door de bouw van Angkor Wat is deze tempel een beetje in het niet geraakt, terwijl ze dezelfde bouwstijl hebben gebruikt.
Bovenop de tempel is er werkelijk geen schaduw te vinden, dus besluiten we het bezoek kort te houden. Het uitzicht is de klim zeker waard en ook hier is het heerlijk rustig, hoogstwaarschijnlijk door de bloedhete zon die hier hoog heel goed te voelen is.
Afdalen is altijd fijn en gaat dus lekker snel. We besluiten het voor gezien te houden en terug te gaan naar ons slaapadres. We bedanken Mr. Ree wel honderd keer en geven hem een flinke fooi, dat heeft hij wel verdient na 2,5 dag lang met van die verwende Nederlanders opgescheept te zitten ;)
Wat was dit een avontuur zeg! Wat een indrukken en beleving. Dit gaan wij niet snel vergeten. De rest van de dag doen we niet veel en maken we ons klaar voor onze volgende doorreis. Morgen vertrekken we weer vroeg met de bus naar Battambang, waar we ook oud en nieuw zullen vieren!
Alvast een hele fijne jaarwisseling en hopelijke vonden jullie mn allereerste blog ever leuk om te lezen. Volgende keer is hij korter ;)
Ik sluit af met een spreuk die ik daar zag staan van Wolfgang von Goethe:
There is simply too much to discover! But don’t be afraid, together we won’t miss any important point!
-
30 December 2018 - 13:36
Lisa:
Super leuke verhalen en mooie foto's! Heerlijk om te lezen en te zien :-) Geniet ervan lieverds xxx -
30 December 2018 - 14:47
Karin:
Haha, ik hoor het je zeggen! Mensen doe even normaal! -
30 December 2018 - 15:33
Ad:
Nou Neenu, jij doet niet onder voor Nils hoor! Wat schrijven jullie allebei gezellig, met de nodige humor! -
31 December 2018 - 05:59
Irene Blok:
Super leuk weer om te lezen. En mooie afsluiting met je spreuk! Wat een prachtige foto’s. Erg indrukwekkend, dit zullen jullie niet gauw vergeten ;) Ik zie Nils zijn blik al helemaal voor me op het moment dat jij er wat van wilt zeggen haha! Geniet samen, maar zo te zien zit dat wel goed. Alvast en super nieuwjaar! -
31 December 2018 - 07:32
Patricia:
Wat schrijven jullie leuk! Krijg het gevoel of ik er zelf rondloop. Een hele fijne jaarwisseling. Geniet nog van het lekkere weer, mooie natuur en cultuur. -
31 December 2018 - 16:07
Julie:
Brings back memories! Super leuk om jullie ervaringen te lezen! Prachtige reis, heel
leuk blog en mooie foto’s. -
31 December 2018 - 19:47
Maria :
Wat een prachtig verhaal.
Hoeveel tempels hebben jullie nu gezien -
01 Januari 2019 - 10:20
Maud:
Leuk geschreven Neenu. Leuk om er zo een héél kleine beetje bij te zijn.
Ik ben benieuwd jullie oudjaar is!
Groetjes Maud -
02 Januari 2019 - 14:14
Aukje:
Lekker blijven schrijven en genieten N&N! Ziet er supermooi uit allemaal :). Liefs, Aukje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
